(Κένταυρος και Λύκος, "Ουρανομετρία του Μάγιερ, 1603)
Στην μυθολογία ο Κένταυρος Χείρωνας ήταν ο γιος του Κρόνου και της Ωκεανίδας Φιλύρας και δάσκαλος πολλών μυθολογικών ηρώων.
Είναι ο πρώτος που χρησιμοποίησε βότανα για τη θεραπεία ασθενειών και τραυμάτων.

Στην αστρολογία είναι ένα σημείο στον αστρολογικό χάρτη μοναδικό αλλά και με διπλή όψη.
Και αυτό γιατί συμβολίζει τα δύσκολα «βιώματα» που είχαμε σαν παιδί από την μια και από την άλλη την προσπάθεια μας να «θεραπεύσουμε» αυτά τα τραύματα.
Ο αστεροειδής αυτός μας δείχνει σε ποιο τομέα της ζωής μας «τραυματιστήκαμε» σαν παιδί αλλά μεγαλώνοντας αποκτήσαμε την ικανότητα να ξεπεράσουμε αυτό το τραυματικό βίωμα… Μοιάζει σαν ένα νόμισμα που έχει όμως δυο όψεις. Η μια είναι ένα δυσάρεστο βίωμα και από την άλλη το ίδιο το βίωμα μας βοηθά μεγαλώνοντας όχι μόνο να το ξεπεράσουμε αλλά να αποκτήσουμε και «θεραπευτική» ικανότητα,
Αυτή την φορά όμως δίνουμε χείρα βοηθείας σε άλλους.
Άλλους πιο αδύναμους από εμάς ή που βρέθηκαν σε παρόμοια κατάσταση με την δική μας – μπορεί να μην καν η ίδια – και νιώθουμε το χρέος να τους ανυψώσουμε ψυχικά.
Ίσως για’υτο και το σύμβολο του είναι ένα Ο και ένα Κ και μοιάζει με ένα κλειδί. Ένα κλειδί που ξεκλειδώνει τα σεντούκια της ψυχής μας και όχι μόνο…
Το ουράνιο αυτό σώμα, ο πλανητοειδής Χείρωνας ανακαλύφτηκε το 1977. Στον Χείρωνα κάποιοι είδαν τον 10ο πλανήτη που αναζητούσαν ενώ άλλοι τον αγνόησαν τελείως. Όταν ανακαλύφθηκε κάπου ανάμεσα στον Κρόνο και τον Ουρανό, θεωρήθηκε σαν ένας ακόμα αστεροειδής, αντίστοιχος με τα ουράνια σώματα που βρίσκονται στη ζώνη των αστεροειδών, ανάμεσα στον Άρη και τον Δία. Άλλωστε, με διάμετρο περίπου 140 χιλιόμετρα είναι μικρότερος από κάποιους από τους αστεροειδείς αυτούς.
Αργότερα, παρατηρήθηκε ότι διαθέτει κάτι σαν ουρά, οπότε πολλοί τον θεώρησαν κομήτη. Μόνο που οι κομήτες έχουν συνήθως διάμετρο λίγα χιλιόμετρα, οπότε ο Χείρωνας είναι υπερβολικά μεγάλος για κομήτης. Πάντως αυτή η δισυπόστατη φύση του, αστεροειδής και κομήτης, ταιριάζει με τη δισυπόστατη φύση του κενταύρου, άλογο και άνθρωπος, της ελληνικής μυθολογίας, από τον οποίο πήρε και το όνομα.
Ο Χείρωνας κινείται συνήθως ανάμεσα στον Κρόνο και τον Ουρανό, αν και όταν φτάνει στο περιήλιο της έκκεντρης τροχιάς του, έρχεται πιο κοντά στον Ήλιο από τον Κρόνο, ενώ στο αφήλιο πλησιάζει τον Ουρανό. Ολοκληρώνει μια περιφορά γύρω από τον Ήλιο σε 50 περίπου χρόνια. Η σύσταση και η τροχιά του Χείρωνα δείχνουν ότι προέρχεται από τα σκοτεινά βάθη του ηλιακού μας συστήματος, πιθανότατα από την ζώνη του Kuiper όπου βρίσκεται και ο Πλούτωνας. Η καταγωγή αυτή, καθώς και η θέση του ανάμεσα στον Κρόνο και τον Ουρανό έχει κάνει πολλούς αστρολόγους να πιστεύουν ότι πρόκειται για ένα είδος αγγελιοφόρου που μας ήρθε από πολύ μακριά με σκοπό να γίνει η γέφυρα ανάμεσα στο συνειδητό (τους πλανήτες που φαίνονται με γυμνό μάτι) και το ασυνείδητο (τους μακρινούς πλανήτες που είναι αόρατοι στο γυμνό μάτι).
Επίσης δεν είναι απίθανο κάποια στιγμή ο Χείρωνας να φύγει από το ηλιακό μας σύστημα, όταν η αποστολή του θα έχει ολοκληρωθεί. Αξίζει να αναφερθεί ότι η παρουσία του Χείρωνα φαίνεται να ταιριάζει στην αρμονία του ηλιακού μας συστήματος, όπως αυτή φαίνεται από τις περιόδους των τροχιών των πλανητών. Για παράδειγμα το άθροισμα των περιόδων της τροχιάς του Ερμή, της Αφροδίτης και της Γης (88+225+365=678 ημέρες) ισούται κατά προσέγγιση με την περίοδο της τροχιάς του Άρη (686 ημέρες). Ακόμα το άθροισμα των περιόδων της τροχιάς του Ουρανού και του Ποσειδώνα (84+165=249 έτη) ισούται κατά προσέγγιση με την περίοδο της τροχιάς του Πλούτωνα (248 έτη). Έτσι λοιπόν το άθροισμα των περιόδων της τροχιάς του Κρόνου, του Χείρωνα και του Ουρανού (29,5+50,5+84=163 έτη), ισούται κατά προσέγγιση με την περίοδο της τροχιάς του Ποσειδώνα (165 έτη). Τέλος να σημειώσουμε ότι μετά τον Χείρωνα ανακαλύφτηκαν πολλά μικρότερα σώματα στην ίδια περιοχή, τα οποία ονομάστηκαν συνολικά «Κένταυροι». Ο Χείρωνας είναι κατά κάποιο τρόπο ο επικεφαλής αυτής της ομάδας ουράνιων σωμάτων, όπως ο μυθικός Χείρωνας ήταν ο δάσκαλος των κενταύρων.
ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ: Προήλθε από την ένωση του Κρόνου με την Φιλύρα (κόρη του Ωκεανού), όταν ο Κρόνος μεταμορφώθηκε σε όμορφο άλογο για να εντυπωσιάσει την όμορφη Ωκεανίδα. Αργότερα ο Κρόνος ξέχασε και την Φιλύρα και τον καρπό της ένωσης τους, αλλά και η ίδια η μητέρα του Χείρωνα μετά την γέννηση του τον παράτησε αηδιασμένη από την εμφάνιση του. Αυτή η απόρριψη από τους γονείς ήταν η πρώτη πληγή του Χείρωνα. Βέβαια, σαν γιος του Κρόνου ήταν αθάνατος και αντίθετα με τους άλλους κενταύρους που ήταν βίαιη φυλή, ο Χείρωνας έγινε διάσημος δάσκαλος πολλών τεχνών όπως η ιατρική, η μουσική, το κυνήγι αλλά και η αστρολογία. Πολλοί μυθικοί ήρωες, όπως ο Αχιλλέας, ο Θησέας, ο Ιάσονας αλλά και ο Ασκληπιός, υπήρξαν μαθητές του. Όμως για κακή του τύχη χτυπήθηκε κατά λάθος από ένα βέλος του Ηρακλή και παρά τις γνώσεις του δεν μπορούσε να θεραπεύσει την πληγή του. Βέβαια εξακολουθούσε να είναι αθάνατος αλλά καταδικασμένος να ζει για πάντα με αφόρητους πόνους. Τελικά ζήτησε από του θεούς και του δόθηκε σαν χάρη να ανταλλάξει την αθανασία του με την απαλλαγή του Προμηθέα από το μαρτύριο του να βρίσκεται αιώνια δεμένος στον Καύκασο και ένας αετός να του τρώει το συκώτι. Έτσι μετά το θάνατο του, ο Χείρωνας ανέβηκε στους ουρανούς και έγινε ο αστερισμός του Τοξότη.
Η ερμηνεία του συμβολισμού ενός πλανήτη στην αστρολογία στηρίζεται στον μύθο που τον συνοδεύει, στη θέση του στο ηλιακό μας σύστημα αλλά και στα γεγονότα της εποχής στην οποία ανακαλύφτηκε, για τους νεότερους πλανήτες. Όλα αυτά πρέπει να επιβεβαιωθούν μέσω της μελέτης και της έρευνας.
Για τον Χείρωνα το χρονικό διάστημα από την ανακάλυψη του είναι μικρό και στο διάστημα αυτό έχει δεχτεί αρκετές αμφισβητήσεις σχετικά με τη φύση και τον ρόλο του. Ωστόσο φαίνεται ότι έχει κερδίσει τη θέση του στην αστρολογία αν και η θέση αυτή δεν είναι ισότιμη με αυτή των αναγνωρισμένων πλανητών. Έτσι λοιπόν ο Χείρωνας συμβολίζει όλες αυτές τις πληγές που κουβαλάμε μέσα μας και μας βασανίζουν. Ταυτόχρονα οι πληγές αυτές είναι που μας βγάζουν από την άνεση και την αδιαφορία βοηθώντας την εξέλιξη μας. Άλλωστε με κάθε εμπόδιο που ξεπερνάμε γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι. Έτσι ο Χείρωνας συνδέεται με τα μαθήματα από τις αρνητικές εμπειρίες της ζωής που μας επιτρέπουν να φτάσουμε σε ανώτερα πεδία πνευματικότητας.
Φυσικά αυτό δεν συμβαίνει πάντα, αφού συχνά οι πληγές που κουβαλάμε μέσα μας είναι η αιτία των πληγών που προκαλούμε στους άλλους. Έτσι μπορεί ο μυθικός Χείρωνας να έγινε σοφός δάσκαλος, αυτό όμως δεν συμβαίνει στον καθένα μας. Η δυνατότητα υπάρχει πάντα, αλλά χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να ξεφύγουμε από τον νόμο της ανταπόδοσης στον οποίο ενστικτωδώς τείνουμε και να συνεχίσουμε την εξέλιξη μας.
Ο Χείρωνας σαν κένταυρος συνδέει την ενστικτώδη, ζωώδη φύση μας με την εξανθρωπισμένη, διανοητική πλευρά μας. Ταυτόχρονα, όπως είπαμε, αποτελεί την γέφυρα μεταξύ των ορατών και των αόρατων πλανητών. Έτσι μας δίνει την ευκαιρία να γίνουμε πιο ολοκληρωμένοι άνθρωποι αλλά μέσα από μια επώδυνη διαδικασία αφού θα πρέπει να αφήσουμε το οικείο και το προσιτό για να αναζητήσουμε το άγνωστο και το απρόσιτο. Όπως ο μυθικός Χείρωνας ένιωσε από παιδί την εγκατάλειψη από τους γονείς του και ποτέ δεν ενώθηκε πραγματικά με την βίαιη φυλή των κενταύρων αφού είχε άλλα ενδιαφέροντα και ικανότητες, έτσι και ο δρόμος του Χείρωνα στο ωροσκόπιο μας είναι ένα μοναχικό μονοπάτι όπου καλούμαστε να έρθουμε αντιμέτωποι με τα βαθύτερα τραύματα μας. Είναι αμφίβολο το αν θα καταφέρουμε να γιατρευτούμε αλλά από τη μάχη αυτοί θα γίνουμε σοφότεροι άνθρωποι.
Ο Χείρωνας ανακαλύφτηκε το 1977 σε μια εποχή που ο άνθρωπος αναζητά εναλλακτικές μορφές θεραπείας, αναβιώνει αρχαίες τεχνικές ίασης, διαπιστώνει την σύνδεση σώματος – νου και το πώς ο τρόπος σκέψης επιδρά στη σωματική υγεία. Έτσι θεωρήθηκε ο πλανήτης της «νέας εποχής» (New Age) αφού φέρνει στο κόσμο μια αρχαία σοφία και την κάνει προσιτή στους ανθρώπους βοηθώντας στην ολιστική προσέγγιση της ζωής μας.