Κατά την μυθολογία η Αθηνά ήταν η αγαπημένη κόρη του Δία αλλά και μια από τις πιο αγαπημένες θεές των αρχαίων Ελλήνων.
Ήταν όμορφη, γενναία αλλά και σοφή έτσι ήταν φυσικό να τη λατρεύουν οι Έλληνες γιατί ενσάρκωνε τα ιδανικά της φυλής τους. Τη γενναιότητα και τη φρόνηση.

εισαγωγικό βιβλίο αστρολογίας στα ελληνικά απευθύνετε σε όσους ξεκινάνε τώρα την μελέτη τούς στην αστρολογία

Μια από τις πιο εκπληκτικές κι αινιγματικές φυσιογνωμίες του 16ου αιώνα στην Ευρώπη είναι και ο Φίλιππος Αυρήλιος Θεόφραστος Μπομπάστους φον Χοχενχάϊμ (Philipp Auroleus Theophrast Bombast von Hohenheim), διάσημος αλχημιστής, ερμητικός φιλόσοφος, γιατρός και χημικός, περισσότερο γνωστός σαν Παράκελσος, όπως ο ίδιος προτιμούσε να ονομάζεται.


Γεννήθηκε το 1493 μ.Χ. στο χωριό Αϊνζίντελντ της Ελβετίας και ήταν γιος ενός γιατρού και μιας διευθύνουσας νοσοκομείου. Τα πρώτα χρόνια της ζωής του εκπαιδεύτηκε από τον πατέρα του, που τον δίδαξε τις στοιχειώδεις γνώσεις γύρω από την αλχημεία, τη χειρουργική και την ιατρική. Για κάποιο διάστημα είχε δάσκαλό του το διάσημο ουμανιστή κι αλχημιστή Ιωάννη Τριθέμιο, ηγούμενο του Σπανχάιμ.


Από το 1507 και για πέντε χρόνια παρακολούθησε διαδοχικά μαθήματα στα πανεπιστήμια Βασιλείας, Τύμπιγκεν, Βιέννης, Λειψίας, Χαϊδελβέργης και Κολωνίας, αλλά απογοητεύτηκε απ' όλα. Το 1510 πήρε δίπλωμα ιατρικής από το πανεπιστήμιο της Βιέννης και λίγα χρόνια αργότερα επίσης δίπλωμα ιατρικής από το πανεπιστήμιο της Φεράρας. Αυτή την εποχή άρχισε να χρησιμοποιεί το όνομα Παράκελσος, "para-Celsus"(πάνω ή πέρα από τον Κέλσο), τον περίφημο Ρωμαίο γιατρό του 1ου αιώνα μ.Χ., που στο έργο του "De Medicina" κωδικοποίησε τις ιατρικές γνώσεις των Ρωμαίων.


Είκοσι χρονών άρχισε μια σειρά από ταξίδια που κράτησαν δώδεκα περίπου χρόνια. Επισκέφθηκε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, Γερμανία, Ιταλία, Γαλλία, Κάτω Χώρες, Δανία, Σουηδία, Αγγλία, Ρωσία, Ουγγαρία, κ.α. Λέγεται ότι έφτασε μέχρι την Ινδία, όπου μυήθηκε σε εσωτερικές διδασκαλίες από τους Βραχμάνους, κι ότι εκεί διδάχτηκε για τα πνεύματα της φύσης και για τους κατοίκους του αόρατου κόσμου που αναφέρει αργότερα στα βιβλία του. Σύμφωνα με τον Βαν Χέλμοντ, το 1521 πήγε στην Κωνσταντινούπολη, όπου έμαθε το μεγάλο μυστικό της φιλοσοφικής λίθου από έναν Άραβα μύστη.


Το 1515 βρίσκεται στην Ισπανία σαν κουρέας-χειρούργος στο στρατό του Καρόλου του Α΄ και λίγο αργότερα στην Ιταλία, όπου ακολουθεί τα στρατεύματα της Δημοκρατίας της Βενετίας σα στρατιωτικός γιατρός.


Πηγαίνει στο Σάλτσμπουργκ στη διάρκεια της εξέγερσης των χωρικών και, επειδή συμπαθεί τις επιδιώξεις τους και τους νοσηλεύει, κατηγορείται για συμμετοχή σε επαναστατικές ενέργειες. Συλλαμβάνεται μετά την αποτυχία της εξέγερσης, αλλά γλιτώνει από την αγχόνη χάρις σε μαρτυρίες ότι ποτέ δεν έλαβε τα όπλα. Αναγκάζεται όμως από τις Αρχές να εγκαταλείψει την πόλη.


Στις περιπλανήσεις του αυτές συγκέντρωνε πολλές γνώσεις και πληροφορίες όχι μόνο από γιατρούς, χειρούργους κι αλχημιστές, αλλά κι από δήμιους, κουρέες, τσιγγάνους, βοσκούς, πράγμα που προκαλούσε πολλά δυσμενή σχόλια και κατηγορίες σε βάρος του από τους εχθρούς του.


Ήταν τριάντα τριών χρονών όταν διορίστηκε καθηγητής της Φυσικής και της Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Βασιλείας και θέλησε να αναθεωρήσει την ιατρική επιστήμη, με βάση τις γνώσεις που είχε συγκεντρώσει από τα ταξίδια του και τις εμπειρίες του. Σύντομα, φοιτητές απ' όλη την Ευρώπη έρχονται για να διδαχτούν από αυτόν και οι θεραπείες, ανίατων μέχρι τότε ασθενειών, που πέτυχε τον έκαναν να αποκτήσει μεγάλη φήμη και πολλούς οπαδούς.


Όμως οι νεωτεριστικές αντιλήψεις του, οι πετυχημένες θεραπείες του, η αντίθεσή του προς τη σχολαστική ιατρική και την τυφλή αποδοχή της αυθεντίας του Γαληνού και του Αβικέννα, ο εριστικός του χαρακτήρας, τον έκαναν να βρεθεί σε ρήξη με το ιατρικό κατεστημένο και με τους φαρμακοποιούς της πόλης. Έτσι αναγκάστηκε να φύγει από τη Βασιλεία και να αρχίσει μια νέα σειρά περιπλανήσεων, ακολουθούμενος συχνά από μεγάλο αριθμό μαθητών.


Τελικά εγκαταστάθηκε στο Σάλτσμπουργκ, όπου πέθανε το 1541μ.Χ. σε ηλικία σαράντα οκτώ χρονών κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες. Λέγεται ότι, στη διάρκεια ενός συμποσίου, δέχτηκε επίθεση από κάποιους που είχαν μισθώσει μερικοί γιατροί που ήταν εχθροί του, με αποτέλεσμα να πέσει και να πάθει κάταγμα στο κρανίο, που προκάλεσε το θάνατό του μετά από μερικές ημέρες.


Πράγματι αυτός ο παράξενος, αινιγματικός και ιδιοφυής άνθρωπος που διέτρεξε όλη την Ευρώπη κάνοντας θαυματουργές θεραπείες και που συντέλεσε - όπως άλλωστε κι ο Κορνήλιος Αγρίππας - στην εξάπλωση του θρύλου του Φάουστ, είχε πολλούς ενθουσιώδεις οπαδούς αλλά και πολύ περισσότερους φανατικούς εχθρούς, κυρίως ανάμεσα στους γιατρούς. Ήταν ένας άνθρωπος που χτύπησε όλες τις ιατρικές και φιλοσοφικές αυθεντίες της εποχής του, διακήρυξε καινούργιες ιδέες και τις υπερασπίστηκε με τρόπο βίαιο, προκαλώντας έτσι πολλές αντιδράσεις.


Ο Παράκελσος μελέτησε σα γιατρός το κοινωνικό περιβάλλον και την επαγγελματική απασχόληση των ανθρώπων (όπως των μεταλλωρύχων) καθώς και τα κοσμικά φυσικά φαινόμενα ως ασθενογόνους παράγοντες. Παράλληλα έδωσε μεγάλη σημασία στα ηθικά και κοινωνικά προβλήματα του καιρού του κι ήταν αμείλικτος απέναντι σε όλους εκείνους - από τον αυτοκράτορα μέχρι τον Πάπα και τους κοινούς τοκογλύφους -που εκμεταλλεύονταν τους φτωχούς και που υπάρχουν και ζουν "ενάντια στο Θεό". Ως γιατρός και ως φιλόσοφος δεν μπορούσε να ανεχθεί το ψέμα, την υποκρισία, τη σοφιστεία.


Κατηγορήθηκε για ματαιοδοξία και κομπορρημοσύνη, και είναι γεγονός ότι ήταν περήφανος για τις ικανότητες και τα επιτεύγματά του, δε δόξαζε όμως τον ίδιο του τον εαυτό αλλά μόνο το πνεύμα που ανύψωνε την ψυχή του. Έλεγε: "Δεν επαινώ τον εαυτό μου, αλλά η Φύση μου δίνει τον έπαινο, γιατί γεννήθηκα από τη Φύση και την ακολουθώ. Με γνωρίζει και τη γνωρίζω".


Υπερόπτης ήταν απέναντι στους μεγάλους και τους ισχυρούς και καυστικός απέναντι σε αυτούς που θεωρούσε διεφθαρμένους ή αγράμματους, αν και διέθεταν πανεπιστημιακά διπλώματα. Εκδήλωνε όμως αθόρυβα και έμπρακτα την ανθρωπιά του στους άρρωστους και στους φτωχούς, από τους οποίους δεν έπαιρνε χρήματα προκαλώντας έτσι την οργή των συναδέλφων του.


Ο Γιούνγκ έλεγε ότι ο Παράκελσος είναι ο επαναστάτης που έφερε στη ζωή τη νέα ιατρική κι ότι έβλεπε σε αυτόν "τον πρωταγωνιστή όχι μόνο του τομέα της χημικής ιατρικής, αλλά και του τομέα της εμπειρικής ψυχολογικής θεραπείας".


Ο Παράκελσος πράγματι συνέβαλε ουσιαστικά στην πρόοδο της σύγχρονης ιατρικής. Το 1530 έγραψε την καλύτερη κλινική μελέτη για τη σύφιλη κι έκανε χρήση υδραργύρου για τη θεραπεία της. Υποστήριζε ότι η "αρρώστια των μεταλλωρύχων" (σιλίκωση) προέρχεται από την εισπνοή μεταλλικών ατμών. Ήταν ο πρώτος που εισήγαγε τη μέθοδο της φαρμακολογικής δόσης, τη χορήγηση σε μικρές δόσεις, μια εντελώς νέα αντίληψη για εκείνη την εποχή, που προκαταλαμβάνει τη σύγχρονη πρακτική της ομοιοπαθητικής.


Έλεγε ότι ο άνθρωπος είναι για το σύμπαν ότι είναι ο μικρόκοσμος για το μακρόκοσμο. Και οι δύο αποτελούνται από τα ίδια στοιχεία, βασικά άλατα, θείο και υδράργυρο. Υποστήριζε επίσης ότι τα φαινομενικά άψυχα μέταλλα και ορυκτά είναι γεμάτα από ζωή. Η χημειοθεραπεία είναι ο τρόπος με τον οποίο ο μακρόκοσμος θεραπεύει το μικρόκοσμο. Ο άνθρωπος είναι, όσον αφορά το σώμα του, μια χημική σύνθεση και η αρρώστια είναι μια δυσαρμονία όχι των "χυμών" του Γαληνού, αλλά των χημικών στοιχείων τα οποία αποτελούν το σώμα. Εδώ υπάρχει η πρώτη σύγχρονη θεωρία για το μεταβολισμό.


Ήταν επίσης ο πρώτος που συνέδεσε τη βρογχοκήλη με τα μέταλλα, ιδιαίτερα το μόλυβδο, στο πόσιμο νερό. Μελέτησε τη θεραπευτική δράση διάφορων χημικών στοιχείων και παρασκεύασε και χρησιμοποίησε χημικά φάρμακα που περιείχαν υδράργυρο, θείο, σίδηρο και θειικό χαλκό, συνενώνοντας έτσι την ιατρική με τη χημεία. Παρασκεύασε επίσης φάρμακα από φυτά καθώς και εκχυλίσματα και ελιξίρια, συνδυάζοντας πειραματικές παρατηρήσεις με αλχημικές αντιλήψεις. Υποστήριζε ότι υπάρχουν φυτά που προσελκύουν τις επιρροές των άστρων με τα οποία είναι συμπαθητικά συνδεδεμένα κι ότι, χρησιμοποιώντας αυτά τα φυτά για φάρμακο, μπορούμε να προσελκύσουμε τις πλανητικές επιρροές που χρειάζονται για να αποκαταστήσουμε την ζωτικότητα στα άρρωστα μέρη. Συνέβαλε στην πρόοδο για την κατανόηση της επιληψίας και συσχέτισε την παράλυση και τις διαταραχές της ομιλίας με τραύματα της κεφαλής.


Ο ίδιος ο Παράκελσος δεν έγραψε πολλά έργα. Συνήθως υπαγόρευε αυτά που ήθελε στους μαθητές του κι ελάχιστα απ' αυτά τυπώθηκαν όσο ζούσε, όπως η "Μεγάλη Χειρουργική", έργο που το αφιέρωσε στο βασιλιά Φερδινάνδο και γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Τα έργα του αφορούν θέματα ιατρικής, αλχημείας, φυσικής ιστορίας, φιλοσοφίας, μαγείας.


Τι είναι Μαγεία για τον Παράκελσο; Η μεγαλύτερη από όλες τις φυσικές επιστήμες, γιατί περιλαμβάνει γνώσεις γύρω από την ορατή και την αόρατη φύση. Δεν είναι μόνο επιστήμη αλλά και τέχνη, γιατί δεν μπορεί να τη μάθει κανείς από τα βιβλία, αλλά να την αποκτήσει με πρακτική εμπειρία. Το να αποκτήσει κανείς αυτή την εμπειρία σημαίνει να γίνει σοφός. "Η Μαγεία και η μαγγανεία είναι δύο τελείως διαφορετικά πράγματα, και υπάρχει τόση διαφορά ανάμεσά τους όση ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι, ανάμεσα στο άσπρο και στο μαύρο". Όσον αφορά την τέχνη της θεραπευτικής, μπορούμε να φτάσουμε σε αυτήν όχι με λογικούς συλλογισμούς, αλλά με "κάποια αποκάλυψη", που κάνει τον αληθινό γιατρό "μάγο" και την τέχνη του "Magica". Γιατί οι ασθένειες και τα αποτελεσματικά φάρμακα είναι πράγματα κρυφά και δεν μπορούν να αποκαλυφθούν παρά με το μέσο που ονομάζει "Sidereum Corpus", το αστρικό σώμα του εσωτερισμού.


Στο σημαντικότερο έργο του, που φέρει το λατινικό τίτλο "Philosofia sagax"ή και "Astronomia magna", αλλά είναι γραμμένο γερμανικά, αναφέρεται στην επταπλή σύνθεση του ανθρώπου την οποία περιγράφει λεπτομερώς και την επεξηγεί. Οι αντιλήψεις του για αυτήν είναι παρόμοιες με τις ιδέες που έχουν πάνω στο ίδιο θέμα οι περισσότεροι παραδοσιακοί πολιτισμοί. Και το ίδιο ισχύει για τα πνεύματα της φύσης και για άλλα όντα του αόρατου κόσμου στα οποία αναφέρεται διεξοδικά.


Για τον Παράκελσο υπάρχουν πέντε αόρατες αιτίες από τις οποίες μπορεί να προέρχονται οι ασθένειες. Υπάρχουν:
1) ασθένειες που προέρχονται από αστρικές επιδράσεις που δρουν πάνω στο αστρικό σώμα του ανθρώπου κι από εκεί στο φυσικό του,
2) ασθένειες που προκαλούνται από ξένα σώματα, δηλητηριώδεις ουσίες κι εσωτερικές εμφράξεις,
3) ασθένειες που προκαλούνται από την ανώμαλη κατάσταση φυσιολογικών λειτουργιών,
4) ασθένειες που προέρχονται από ψυχολογικά αίτια ή νοσηρή φαντασία και
5) ασθένειες που οφείλονται σε πνευματικές αιτίες που δημιουργήθηκαν σε προηγούμενες ζωές από ανυπακοή στο θεϊκό Νόμο.


Τριακόσια περίπου χρόνια πριν από το Μεσμέρ, γνώριζε πολύ καλά και χρησιμοποιούσε σε διάφορες ασθένειες τις θεραπευτικές δυνάμεις του μαγνητισμού.


Οι διαμάχες γύρω από τον Παράκελσο συνεχίστηκαν και μετά το θάνατό του. Πολλοί Γάλλοι και Γερμανοί γιατροί εκτίμησαν το επιστημονικό του έργο και τον αποκάλεσαν Λούθηρο της ιατρικής, ενώ οι εχθροί του εξακολουθούσαν να τον χαρακτηρίζουν ως "φιλόσοφο χωρίς λογική" και τα ιατρικά του συγγράμματα ως προϊόντα διανοητικής ανισορροπίας. Το έργο του στο σύνολό του δεν έχει ακόμα μελετηθεί κι εκτιμηθεί. Μόλις στο 1952 επιχειρήθηκε από τον K. Goldammer η συστηματική έκδοση των συγγραμμάτων του που αναφέρονται στην κοινωνική ηθική και την κοινωνική πολιτική.


Ο Θεόφραστος φον Χοχενχάιμ ενέπνευσε και το μεγάλο Άγγλο ποιητή του 19ου αιώνα Ρόμπερτ Μπράουνινγκ που τον απαθανάτισε στο μεγάλο ποιητικό του έργο "Παράκελσος", βλέποντας τον περισσότερο σαν ένα είδος Φάουστ.
πηγή:focusmag.gr

Κοσμοβιολογία είναι το σύστημα που οικοδόμησε ο Reinhold Ebertin, η περίφημη «θεωρία των μεσοδιαστημάτων», θεωρία που έχει τις ρίζες της στον Guido Bonati, το φημισμένο αστρολόγο της αυλής του Frederic II, τον Alan Leo, τον Frank Grahn και τον Albert Knieps, ο οποίος επηρέασε πολύ και τον ιδρυτή της Σχολής του Αμβούργου (Uranian – Hamburger Schule), ο οποίος και δημιούργησε τον τεχνικό όρο «πλανητικές εικόνες» (Planetenbilder).

Οι αμοιβαίες υποδοχές είναι ένα πολύ δυνατό ερμηνευτικό εργαλείο που χρησιμοποιείται σήμερα κυρίως από την ωριαία αστρολογία , για να δώσουμε έναν ορισμό και να κατανοηθεί πλήρως τι είναι μια αμοιβαία υποδοχή και να μπορέσει να ερμηνευθεί θα πρέπει να έχουμε στον νου μας τις μορφές των αμοιβαίων υποδοχών και τις ενέργειες των πλανητών που είναι δυνατόν να υπάρξουν . Η πιο συνηθισμένη μορφή αμοιβαίας υποδοχής είναι όταν 2 πλανήτες βρίσκονται ο ένας στο ζώδιο που κυβερνά ο δεύτερος πλανήτης .

Το ότι ζούμε σε έναν ιδιαίτερα πολύπλοκο και αβέβαιο κόσμο θεωρείται πλέον μια σχεδόν αυταπόδεικτη αλήθεια για τους περισσότερους ανθρώπους. Ωστόσο, ακόμη και σήμερα η επίσημη «επιστημονική» ιδεολογία όπως προβάλλεται από τα ΜΜΕ -αλλά και τα επίσημα σχολικά προγράμματα- επιχειρεί να μας πείσει ότι η αταξία, η αβεβαιότητα και η τυχαιότητα των φαινομένων που παρατηρούμε γύρω μας δεν είναι σε καμία περίπτωση εγγενείς αλλά απλώς φαινομενικές: μια ψευδαίσθηση που αποδίδεται αποκλειστικά σε ανθρωποκεντρικές προκαταλήψεις ή, ακόμη χειρότερα, σε διανοητική σύγχυση.

Επειδή κατά καιρούς έχουν υποθει διάφορα για την συγχρονικότητα και πολλοί είναι εκείνοι που την συγχέουν με την αστρολογία ή ερμηνεύουν την αστρολογία ως ένα συγχρονιστικό φαινόμενο αποφάσισα να δημοσιεύσω την διάλεξη του C.G.Jung όπου ο ίδιος δίνει τον ορισμό της συγχρονικοτητας και ξεκάθαρα λέει για την σχέση αστρολογίας συγχρονικοτητας :

Είμαστε σε μια κάπως ευνοϊκότερη περίπτωση όταν στρεφόμαστε στην αστρολογική
μέθοδο, δεδομένου ότι προϋποθέτει μια σημαντική σύμπτωση των πλανητικών όψεων
και θέσεων με το χαρακτήρα ή την υπάρχουσα ψυχική κατάσταση του ερευνητή. Στο
φως της πιο πρόσφατης αστροφυσικής έρευνας, η αστρολογική αντιστοιχία δεν είναι
πιθανώς θέμα συγχρονικότητας αλλά, κατά πολύ μιας αιτιακής σχέσης.

Του Δρ. Χρήστου Παΐζη

<< Αρμονική Αφανής Φανερής Κρείσσον >>

Νέο πρόβλημα παρουσιάστηκε στην τηλεοπτική αναμέτρηση Καραμανλή-Παπανδρέου। Επειδή το ταξίδι του Γιώργου Παπανδρέου στη Νέα Υόρκη περιορίζει τις ελεύθερες ημερομηνίες για τη διεξαγωγή της τηλεμαχίας, το ΠΑΣΟΚ πρότεινε η τηλεμαχία να γίνει στη Νέα Υόρκη. Το ΠΑΣΟΚ ζητάει ο Καραμανλής με τον Παπανδρέου να συζητάνε στα αγγλικά και να υπάρχουν υπότιτλοι στα ελληνικά

pitsirikos.blogspot.com

Στοιχειό: Αέρας

Συμβολίζει:

• Τον Γάμο
• Τις Κοινωνικές ομάδες
• Τις Καλλιτεχνικές ενώσεις - ομάδες
• Τις Οργανώσεις
• Τα Γκρουπ ατόμων όπως και κλίκες
• Την Τέχνη
• Την Οικογένεια
• Τις Συνεργασίες και συνεταιρισμούς
• Τις Εταιρείες
• Τις Λέσχες ατόμων με κοινά ενδιαφέροντα και συλλόγους

Οι Άξονες του CUPIDO

• ΜC /CUPIDO: Η αίσθηση και η συμπεριφορά που έχουμε απέναντι στην οικογένεια και στις συναναστροφές μας , η καλλιτεχνική αγωγή

• Ερμής/CUPIDO:Σκέψεις και συζητήσεις που αφορούν τον γάμο .Η καλλιτεχνική διάσταση ή καλλιτεχνικός παράγοντας . Ο λόγος . Μουσική . Δημόσιες συζητήσεις

=Kronos=Αφροδιτη Ο καλλιτέχνης τραγουδιστής , καλλιφωνία .

• Άρης/CUPIDO : επαγγελματική συνεργασία καλλιτεχνικές δραστηριότητες. Γάμος

=Hades=Σεληνη .Ο γάμος της Χήρας
=Kronos=Αρης/Ποσειδώνας .Άρνηση του νόμιμου γάμου

• Κρόνος/CUPIDO: Χωρισμός στην οικογένεια . Χωρισμός στον γάμο . Η διάλυση των συνεργασιών .

• Ουρανός / CUPIDO : Ξαφνικός γάμος , Ξαφνικά γεγονότα στην οικογένεια

=Ερμης=Αφροδιτη .Σκέψεις σχετικά με την τέχνη του τραγουδιού.

• Ποσειδωνας/CUPIDO : Άτυχοι γονείς . Διαφωνία στην οικογένεια η στις συνεργασίες .Έλλειψη στέγης .

=Ερμής απιστία στον γάμο
=Ηades=Αρης Προσωρινή κατοικία ,έκτακτη ανάγκη . Αυτός που στεγάζεται κάπου προσωρινά . Καταλύματα στρατιωτών σε καιρό πολέμου .

• Πλούτωνας/CUPIDO: Αλλαγές στην οικογένεια όπως αρραβώνας – γάμος – γέννηση – θάνατος . Η παράδοση .Αλλαγές στην κοινωνία ή στις συνεργασίες .Μαζί με mc ουρανό και Poseidon το να συλλέξεις η να ολοκληρώσεις μια συλλογή .Ξεκαθαρίζοντας κάτι μαζί με άλλους . Η εξέλιξη και η αξιοποίηση της τέχνης .
  

• ΗADES/CUPIDO: Αρνητικές καταστάσεις σε ένα γάμο όπως φτώχεια-ανέχεια -απορία .κακοήθης συνεταιρισμοί . Εταιρίες και συνεργασίες που έχουνε πιάσει πάτο . Φιλαυτία . Εγωισμός και ατομικισμός . Φτωχές κοινωνίες ή οργανώσεις .Ατυχία στις σχέσεις λυπημένο περιβάλλον . Αποθήκευση – προμήθειες .συσσώρευση. μουσεία και συλλογές από αντίκες .συλλέκτης έργων τέχνης .

=Ερμής =Αsc. To να γελοιοποιηθεί κάνεις για την τέχνη του ή τέχνη του να τον γελοιοποίησε
=Αρης=Zeus .Το βενζινάδικο η αποθήκευση καυσίμων
=Ουρανός = Άρης. Η άσκηση βίας κάτω από άθλιες συνθήκες σε έναν γάμο
=Ποσειδώνας=Mc .Το να αηδιάσει κάνεις λόγο των περιστάσεων
=Πλουτωνας=Διας .Το να βρεθεί κάνεις σε ένα πιο ευχάριστο περιβάλλον ή να βελτιωθούν οι συνθήκες στο παρόν περιβάλλον του ατόμου .

• ZEUS/CUPIDO: H ίδρυση σωματίου – εταιρίας – οργανισμού - συλλόγου ή κοινότητας . Γάμος – καλλιτεχνική δημιουργικότητα . Στρατιωτικές οργανώσεις

=Ουρανος=Αρης/Κρόνος. Θάνατος απο δολοφονία της συγκεκριμένης οργάνωσης .

• ΚRONOS/CUPIDO:Ο αρχηγός της οικογένειας. Διακεκριμένη κοινότητα η εταιρία . Υψηλή τέχνη ο μεγάλος καλλιτέχνης . Μεγάλοι οργανισμοί – επιχειρήσεις . Συναντήσεις σε κυβερνητικό επίπεδο . Η δανειοδότηση κάποιου γραφείου ή εταιρείας . Γραφεία μητρώων . Τα Ηνωμένα έθνη ή ομόσπονδα κράτη .

=Ποσειδώνας =Σελήνη .Ο μεγάλος ζωγράφος .
=Ποσειδώνας =Ερμής Ο μεγάλος ποιητής

• APPOLON/CUPIDO: Πολλαπλασιασμός( επέκταση) . Η διεύρυνση μιας κοινότητας η μιας ένωσης Ένας πολύ διάσημος καλλιτεχνικός η επιστημονικός οργανισμός . Επιστημονική επιτύχει . Σχολικές αίθουσες

= KRONOS/VULKANUS Το πανεπιστήμιο – το κολέγιο .

• ADMETOS/CUPIDO: Απόρριψη από το τους άλλους . Το να σε αποφεύγουν . Η διάλυση κάποιας συνεργασίας η οργανισμού . Μοναξιά . Υπεκφυγή . Ο ερημίτης Μοναστήρι .
  

• VULKANUS/CUPIDO: Μεγάλο καλλιτεχνικό ταλέντο και καλλιτεχνικές δυνατότητες . Μεγάλη δύναμη και επιρροή σε κάποια ομάδα η ένωση . Ισχυρή οργάνωση – ομάδα το πολιτικό κόμμα .Μια μεγάλη οργάνωση .

• POSEIDON/CUPIDO: Πνευματική -θρησκευτική ή φιλοσοφική οργάνωση ή κοινότητα . Το δόγμα και η συγκέντρωση της πιστής

Alfred Witte

2-Mar-1878, 21:12 LMT, Hamburg -- 4-Aug-1941, 4:01 MET, Hamburg

Alfred Witte was an outstanding German astrologer of the early
20th century and the founder of the Hamburg School of Astrology
who wrote over 40 articles as well as the first
"Rules for Planetary Pictures" [1].
He was also a land-surveyor who worked on the Hamburg airport. In his private
life he was an unpretentious, withdrawn man. He was married and had two daughters.

Witte began his career as an astrologer in 1913 when he published his article
"Thoughts on Colour, Number, Tone" [2],
where he developed the ideas of Johannes Kepler, his compatriot, an astrologer and mathematician,
particularly on the idea of harmony or the music of the spheres. This
article discussed the mutual interrelation of planets' vibrations, as
well as their relation to other natural oscillations and waves according
to the tuning fork principle. But this article only was his first
probing step.

During the World War I, Witte was summoned to the Russian front, where he
tried to forecast moments of artillery bombardment, but suffered a
shattering defeat. Having realised the insufficiency of
classical methods, he began to search for his own approaches to obtain
practical results. Ultimately, he found them, and thus caused a
revolution in astrology of the 20th century, in the same way that Kepler
in the 17th century, who had discovered the laws of celestial mechanics,
created the most precise ephemerides of his era and worked out a new theory
of aspects based on music theory. Today few people
know that it was Kepler to whom we owe the aspects of 72°, 135°,
and 144°, angle analogues of three consonances not used by
Ptolemeus -- major third, minor and major sixth. Later, Kepler's
contribution to astrology was almost forgotten, and the original musical
theory, underlying the new aspects' introduction, was ignored.
Seventeen years after Kepler's death, William Lilly, in 1647, in his

"Christian Astrology" [4] added the aspects
of 30°, 36°, 45° and 108°, corresponding to discordant
musical intervals that obviously contradicted the tuning fork principle.

From 1919, Witte, being a member of the Hamburg "Kepler Circle",
started lecturing astrology. In his lectures he disseminated his
revolutionary views and ideas for the first time. Later, on October 31, 1925
at 9:45:51 PM MET (GMT+1:00) in Friedrich Sieggrün's house (9E57'24" 53N33'04")
the Astrologers Union "Hamburg School" (Astrologen-Verein "Hamburger Schule") was founded.
It was a precursor of the Hamburg School Astrological Study Group
(Astrologische Studiengesellschaft Hamburger Schule E.V.),
founded on December 27, 1947 by followers including Wilhelm Beckmann, Conrad,
Hellberg, Hermann Lefeldt, Karl Perch, Herbert Pauels, Ludwig Rudolph,
Heinz Schlaghecke, Wilms, and Schacht, with the aim of studying of Witte's
legacy.

Unlike Kepler, Witte proposed rejecting aspects,
and to determine the relations between planets and points according to
the formula: a + b = c + d, where a, b, c, d

are the planets' coordinates, expressed in absolute degrees. The idea is
brilliantly simple, and gives the astrologer a powerful instrument for
checking the inner workings of the chart. Different modifications and
simplifications of the formulae create "planetary pictures" (Planetenbild)
of varying strength. For example, if we suppose that a = b, that is a and
b are the same point, then the original formula assumes the following form:
2a = c + d or a = (c + d) / 2.
It means that the a point is situated right in the middle between

c and d, that is in the "midpoint" (Mittelpunkt) between
them. The strongest planetary picture is produced when we suppose that
a = b and c = d. Thus, the original formula
is reduced to a = c, which means the conjunction between
points a and c. The sign of equality in those formulas may
not be an equality in the strict mathematical sense; planets may be
360° or 180° apart, yet we still consider them "equal";
thus the a = c formula can signify not only a conjunction,
but possibly also an opposition. Witte took into account all midpoints
or differences aspecting any given point or planet by 90° or 270°,
and today the Hamburg School extends this to include aspects of 45°,
22.5° and even 11.25°.

In the last 70 years, both Witte and his followers have
studied all variants of transaction according to the 2a = c + d
formula in the most detailed way, describing all midpoints in all combinations
with planets and points of the horoscope. At the same time, nowadays
there are no fundamental works on the a + b = c + d

formula where all four parameters would be different points of the chart,
and this question appears to have been neglected. The main and the only
well-known book by Witte, "Rules for Planetary-Pictures: The Astrology of
Tomorrow" [1] is completely devoted to
midpoints. It offers interpretations for every triad of planets and points
connected by the condition of 2a = c + d.
The short preface to the book discusses the main tenets of the astrological
system, based on the six personal points (Individuelle Punkte),
which are:

We shall briefly explain this scheme.
From a philosophical viewpoint, the assumption is that the world consists of
"Ego" (Me) and "non-Ego" (You). If we consider these two opposites at three
levels (body, soul, spirit), we shall get six main points, which give us an
idea about an individual person and his/her interaction with the world.
These six points present us the key to all the forthcoming horoscopes
and their analyses.

Witte solved the problem of house systems in an even more revolutionary
way than the question of aspect systems [5].
He proposed to use an Equal House system, taking six personal points
in turn as the starting reference points, and developing six different
house systems. He explained the choice of Equal House system by the fact
that it was the only natural angle coordinate system, and all the house
systems that cannot be reduced to it were to be discarded. The original
character of such an approach is that only the ASC and Moon's Node are
taken to be the cusp of the first house of the Equal House system.
The corresponding horoscopes are called Ascendant and Node

house charts. The coordinates of the Moon and MC are taken to
be the cusp of the 10th house and are called Lunar and Meridian
horoscopes. The Sun is taken to be the cusp of the 4th house in the
Solar horoscope, and 0° Aries is taken to be the cusp of the
7th house in the Earth horoscope. Thus, having six horoscopes, and
correctly synthesising the information taken from them, one can describe the
complexity of processes existing between man and his environment with great
precision.

Besides that, Witte used not only the 360° scale,
but its harmonics as well, especially the 90°, where the whole circle is
considered to be equal to 90°; and where all the planets situated 90°
or 180° from each other form a conjunction on this circle. Harmonic charts
made it possible to analyse aspects in an even deeper way with
application of the formula a + b = c + d in
all its variant harmonics, despite the seeming rejection of aspects.
Peculiar to Witte's achievement was an invention of the 360° Dial,
that made it easy to draw a horoscope, analyse it in different Equal House
systems, and search for the planetary pictures.

One more of Witte's innovations of no less importance
was four, and later eight transneptunian planets (Transneptuner, TNPs), which are
called Uranian planets in the US. The first four planets were calculated
by Alfred Witte himself, and the rest were calculated by his student and
collaborator, the founder of the Hamburg "Kepler Circle", Friedrich
Sieggrün. The first discovered transneptunian was Cupido,
the planet of marriage and family. Witte's was concerned with the fact
that at the moment of marriage, the directed MC or Moon (meaning the direction
of the solar arc, approximately 1° per year) must aspect another planet.
And when there was no such planet, Witte made a supposition that this person
must have a yet undiscovered planet at this place. While comparing many
horoscopes with the known date of first marriage, it was found, that for
people of similar age all these "missing" points were situated very close
to each other. In this way, the first version of Cupido ephemerides was created.
It was followed by other planets: Hades, Zeus, Kronos,
Apollon, Admetos, Vulcanus and Poseidon.
The table below shows symbols, periods of circulation, key words
and concepts, used for their explanation
*κάντε δεξί κλικ στην εικόνα και επιλέξτε προβολή



I would like to draw special attention of the reader
to the fact, that Witte himself actively used only the first four
transneptunian planets (Cupido, Hades, Zeus and Kronos), and the other four,
calculated by Friedrich Sieggrün, were included together with Pluto
in the classical books of the Hamburg School, such as
"Rules for Planetary Pictures", only in 1947, six years after Witte's death.

Let us return to the symbolism of transneptunian planets. It is not
difficult to notice that the symbol of Cupido is a combination of Venus
and Jupiter, the symbol of Apollon is a combination of Jupiter and
Gemini, and the symbol of Poseidon is Pisces turned on 90°. It is not casual.
Alfred Witte purposed his own unique system of the planetary
rulerships of the zodiacal signs. The main idea was that the orbit
between Mars and Jupiter, where asteroid belt is located, could be by no
means excluded from the number of ruling planets, because there could
have been (and possibly were) a planet. That is why the system of
rulerships according to Witte looked like this:

Sign External Ruler Internal Ruler

Sign External Ruler Internal Ruler asteroids asteroids

The external ruler shows what the sign looks like from the outside,
and the internal one shows what happens inside of it. If we extend this scheme
logically, the four TNPs, discovered by Sieggrün, will rule:
Apollo

-- Gemini
and Virgo ,
Admetos
-- Taurus
and Libra ,
Vulcanus
-- Aries
and Scorpio ,
Poseidon
-- Pisces

and Sagittarius .

Later, in 1930, when Pluto
was discovered, and in 1938, when its first astrological ephemerides [8]
were published, this factor had to be included into astrological schemes.
Witte had insufficient time to do it since he died in 1941, but his followers,
without thinking twice inserted the new planet together with
Neptune
in Scorpio
and Aries ,
having left the Cupido
to rule Libra

and Taurus .
If Witte were alive, most likely he would reconsider his
views, and would qualitatively reform TNPs (their ephemerides and cycles) with
the consideration of Pluto. But, unfortunately, his life ended tragically.
Hitler, having come to power in Germany, prohibited activity of the Hamburg
School, and Witte and his family were threatened by internment in a
concentration camp. It lead to his suicide in August of 1941, thus hoping
to save his family from repression. The majority of his students were sent to
concentration camps, but the most faithful ones carried in their hearts
through the hell and flames of World War II the name of innovator
astrologer Alfred Witte, and the knowledge of his unique system that is
truly revolutionary even today, almost half a century after the death of
its author.

As we said above, thanks to those Witte's followers, who stayed alive,
the Hamburg School of Astrology
was restored. Still, many astrologers
who followed the ideas of Witte, were not satisfied by their concrete
realisation, and began to develop and supplement the original set of
methods of the Hamburg School. The farthest in this direction was
Reinhold Ebertin, the father of Cosmobiology, an methodology popular
in the US [see, e.g., 9]. Having rejected many
ideas of Witte, he constructed his system exclusively on harmonics and
midpoints, with which he made the techniques much simpler and less divergent
from already popular astrological techniques. Due to this, Cosmobiology got
much wider dissemination and recognition than the Hamburg School.
Richard Svehla and then Hans Niggemann began to popularise Witte's ideas in USA
as "Uranian Astrology" or "Uranian System",
but later Niggemann also started introducing of changes and corrections which
seemed to be valuable to him, and called his techniques "Uranian System of Astrology".
As a result, the Hamburg School for a long time left him
in isolation and obscurity. Unfortunately, this situation seems to
remain today.

Discussing the revolutionary ideas of Alfred Witte, one can not help
noticing the archaic level of their practical realisation, both in
Hamburg School and in all subsequent branches, which, in fact, did not
really bring about anything new. The main drawback of Hamburg School's methods is
connected with their attachment to ecliptics, while Witte discussed the
idea of six personal points, and of the six horoscopes [3]
in indissoluble connection with the necessity to consider them in different
planes -- ecliptic, equator, prime vertical, and so on. The middle points
and other connections according to the formula a + b = c + d
also can not be realized in one single dimension. For example, if we convert the
formula 2a = c + d into a - c = d - a,
the angle (a - c) may well lie in one plane, and (d - a)

may well lie in another one. Harmonic charts are consonances in relation
to the original horoscope, and therefore they are a mere technical expedient
for a more detailed analysis of aspects in the Keplerian sense.

It is no doubt that Witte consciously simplified the realization of his
ideas, for them to be easily applicable -- at his time there were no
ordinary calculators, to say nothing about computers! Witte's
refined ingenuity in the task of tabulation, simplifying the complex
astronomical calculation to the ordinary operations of addition and
subtraction, deserve a special mention. Still, we must take into
consideration the fact that today, having advanced electronic calculators
in the form of computers at our disposal, we can realise his ideas,
which, according to his contemporaries, were to turn astrology into
a real science in an absolutely new way.

The subject of calculating ephemerides of transneptunian planets needs
to be explained separately. Witte used in his mathematical calculations
for the forward approximation of planet cycles from Mercury to Neptune,
including the asteroid belt. As it was found out later, in the region of
Neptune this dependence suffers a slight curve, and Pluto is situated
closer to the Sun than it could have been guessed earlier through
examining the planets up to Neptune inclusive. According to this reasoning,
the cycles of the transneptunian planets calculated by Alfred Witte were a
little larger than the real ones. To prove it, we shall use the scheme
of dependence of the distance from the Sun in astronomical units on the
number of the planet:

Black dots mark the discovered planets from Mercury to Pluto.
The curve, drawn through them is a smooth approximation of this dependence
[10]. Transneptunian planets of the Hamburg School are marked by square marks
on the scheme. As you can see from the drawing, the first four
transneptunian planets, calculated by Alfred Witte himself, are situated
close enough to the smooth curve, and the last planet of Kronos is very
close to it. It can be seen from the scheme, that the hypothetical
Cupido is really the approximately calculated Pluto, because the
difference in their cycles is not far more than 10 years, and the
ephemeris of Cupido in the 20th century differs from the ephemeris of Pluto
no more than half a sign at average. As for the planets calculated by
Friedrich Sieggrün, they can not be put into accordance with any smooth
approximation, thus proving an evident mistake in determination of their
cycles; but, possibly, because of the very slow orbital motion, their
empirical ephemerides calculated by Sieggrün have acceptable precision.
But if there are 14th, 15th, 16th and 17th planets in the solar system,
they must have significantly larger cycles, vividly expressed by
the above scheme. According to the smooth approximation shown in it, the
cycles of transplutonian planets must be approximately equal to 346
(Hades), 440 (Zeus), 530 (Kronos), 617 (Apollon), 699 (Admetos), 777
(Vulcanus) and 856 (Poseidon). And according to the latest astronomical
data, received by American astronomers with the help of the Hubble Space
Telescope (HST), there is another asteroid belt behind Pluto (about
346 years), because the number of discovered distant asteroids with cycles
from 270 to 330 years already have been counted at more than 40. That is why the
existence of Hades as a planet is put under question. Nevertheless, it's
quite possible that the one of the biggest planetoids of the transplutonian
asteroid belt was astrologically discovered as "the planet" Hades.

In conclusion, it's necessary to say that Alfred Witte
was one true astrologer who has combined in his works an innovative
approach with deep knowledge and understanding of classical astrology at the
level of modern sciences such as mathematics, astronomy, and physics.
Today his works have not lost their applicability at all, although more than a
half a century has passed since the moment of their publication. At this
time, Albert Timashev and Yuri Karpenko have initiated and successfully
implemented the Translation Project of all works by Alfred Witte into Russian.
This Project is finding an active
support and understanding from Germany in the person of Udo Rudolph, today's
leader of the Hamburg School of Astrology.
Participants to the Project hope that
Alfred Witte's works will find a lively response from Russian-speaking astrological community.

We'd like to suggest our English-speaking friends should initiate the
same Project and translate Alfred Witte's works into English. You'll find
every possible effort and assistance from our part in its implementation.
Πηγή http://astrologer.ru/Witte/biography_eng.html


Διαβάστε το άρθρο στα Ελληνικά σε αυτόματη μετάφραση απο την google ΕΔΩ