Το ριβόσωμα, μια περίπλοκη μηχανή που υπάρχει σε μεγάλους αριθμούς στα κύτταρα όλων των ζωντανών οργανισμών, κατασκευάζει τις πρωτεΐνες που χρειάζονται τα κύτταρα ακολουθώντας τις οδηγίες που δίνει το DNA: Οι πληροφορίες που περιέχει κάθε γονίδιο αρχικά μεταγράφονται σε ένα μόριο RNA, το οποίο στη συνέχεια μετακινείται στο ριβόσωμα και λειτουργεί σαν «καλούπι» για τη σύνθεση των πρωτεϊνών.
Ο Δρ Τζορτζ Τσερτς, καθηγητής Γενετικής στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, είναι ο πρώτος που καταφέρνει να δημιουργήσει ριβοσώματα από το μηδέν, μέσα στο δοκιμαστικό σωλήνα.
Τα συνθετικά ριβοσώματα θα μπορούσαν στο μέλλον να αξιοποιηθούν για την παραγωγή φυσιολογικών ή τεχνητών πρωτεϊνών που λειτουργούν ως φάρμακα. Σήμερα, τέτοια φάρμακα είτε απομονώνονται από ζώα είτε παράγονται από ζωντανούς, γενετικά τροποποιημένους μικροοργανισμούς.
Με τα τεχνητά ριβοσώματα, αντίθετα, «μπορούμε να περάσουμε απευθείας στη σύνθεση πρωτεϊνών» δήλωσε στο Reuters o Δρ Τσερτς. Μάλιστα η ομάδα του έχει ήδη χρησιμοποιήσει τα ριβοσώματα για να συνθέσει τη λουσιφεράση, την πρωτεΐνη που κάνει τις πυγολαμπίδες να λάμπουν.
Το επίτευγμα του Τσερτς φέρνει ένα βήμα πιο κοντά τη δημιουργία τεχνητών μορφών ζωής. Η εταιρεία Synthetic Genomics που ίδρυσε ο πρωτοπόρος της γενετικής Κρεγκ Βέντερ προσπαθεί να δημιουργήσει τεχνητά βακτήρια και έχει ήδη συναρμολογήσει το πρώτο τεχνητό γονιδίωμα.
Σύμφωνα με τον Τσερτς, η απλούστερη δυνατή τεχνητή μορφή ζωής θα χρειαζόταν 151 γονίδια για να επιτελεί τις βασικές λειτουργίες ενός ζωντανού κυττάρου (οι ιοί μπορεί να έχουν λιγότερα γονίδια, δεν θεωρούνται όμως ζωντανοί οργανισμοί).
O Τσερτς διευκρίνισε ότι η έρευνά του έχει παρουσιαστεί μόνο σε συναδέλφους του στο Χάρβαρντ και δεν έχει ακόμα δημοσιευτεί σε επιστημονικό περιοδικό.

info:http://www.tanea.gr