Οι 4 Κόσμοι της Εκδήλωσης
Στον κόσμο του Μικρόκοσμου ο βαθύτερος πυρήνας μας είναι ο Πνευματικός μας Εαυτός μας ή αλλιώς αυτό που αποκαλείται Θείος Σπινθήρας. Στο φιλοσοφικό σύστημα της Καββάλα θεωρείται ότι ο Κόσμος δεν δημιουργήθηκε από το Θεό τελειωμένος στη μορφή που έχει τώρα, αλλά διαμορφώθηκε περνώντας διαφορετικά στάδια εξέλιξης – καταστάσεις ύπαρξης. Ξεκίνησε με το Κέτερ το οποίο είναι μια κατάσταση συνείδησης ολοκληρωτικά δυνητική μα μη δραστική. Το Χόχμα ή Σοφία που εκπορεύεται από το Κέτερ αντιπροσωπεύει ένα επόμενο στάδιο συνείδησης και αποτελεί την ενεργητική δύναμη της Δημιουργίας, τη γονιμοποιό αρχή του Σύμπαντος κ.ο.κ.
Όλο το Σύμπαν, σύμφωνα με την Καββάλα, εκδηλώνεται με Τετραπλή φύση διαστρωματωμένη κατά κάποιο τρόπο σε τέσσερα επίπεδα εκδήλωσης ή αλλιώς Κόσμους που διαπερνούν ο ένας τον άλλο. Για κάθε Κόσμο υπάρχει κι ένα Δένδρο της Ζωής που εκδηλώνει εκείνα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που αφορούν στον συγκεκριμένο Κόσμο. Έτσι, μετά τα τρία επίπεδα της Ανεκδήλωτης ή Αρνητικής Ύπαρξης, έπονται αυτά της Εκδηλωμένης. 5
Α) Ο Κόσμος του Ατζιλούθ:

Αρχικά, κάθε τι που αναβλύζει και γεννιέται στον εκδηλωμένο κόσμο από τη μία Μοναδική Πηγή, ξεκινά ως αρχετυπική έκφραση και παίρνει την οδό για την ύπαρξη. Σε αυτό το πρωταρχικό στάδιο άπτεται ακόμη της Μοναδικής Πηγής ή όπως μερικές φορές ονομάζεται της Θεότητας. Παρόλο που το δημιούργημα είναι ακόμη σε μια αδιαμόρφωτη υπόσταση είναι το πεδίο όπου αποκτά τα κατάλληλα για τη φύση του χαρακτηριστικά. Εδώ εντοπίζονται οι βαθύτερες αιτίες που καθορίζουν την ουσία και τη μορφή του.
Στο Δένδρο της Ζωής του Ατζιλούθ ή Αρχετυπικού Κόσμου σε κάθε Σεφίρα, αποδίδεται και ένα Θεϊκό Όνομα που υποδηλώνει μια συγκεκριμένη όψη - λειτουργία της μίας Θεότητας.
Σε αναλογία με την αρχιτεκτονική δημιουργία θα μπορούσαμε να πούμε ότι εδώ συλλαμβάνεται η ιδέα και οι λόγοι για τους οποίους κατασκευάζεται ένα οικοδόμημα.
Β) Ο Κόσμος του Μπριά:
Ο επόμενος είναι ο Κόσμος του Μπριά ή αλλιώς ο Δημιουργικός Κόσμος. Σε αυτόν η αρχετυπική υπόσταση υφίσταται την πρώτη συμπύκνωση και τίθενται τα θεμέλια για την περαιτέρω εκδήλωση.
Έτσι, σύμφωνα με το πρωταρχικό σχέδιο του Ατζιλούθ ο αρχικός σπινθήρας ζωογονείται 6, επεκτείνεται, συμπληρώνεται, δημιουργείται.
Στο Δένδρο της Ζωής του Μπριά σε κάθε Σεφίρα αντιστοιχεί το όνομα ενός Αρχάγγελου που ως Θεϊκός αντιπρόσωπος συνεχίζει την εργασία που επιτελεί η αντίστοιχη όψη του Θεού στο Ατζιλούθ. Εδώ σχηματίζονται οι γενικές αρχές, οι προϋποθέσεις και οι συνθήκες, αυτού που δημιουργείται.
Ουσιαστικά, αν το συσχετίσουμε με την αρχιτεκτονική, στον Δημιουργικό Κόσμο σχεδιάζεται το οικοδόμημα.
Γ) Ο Κόσμος του Γετζιρά:
Ο επόμενος είναι ο κόσμος του Γετζιρά ή αλλιώς ο Διαμορφωτικός Κόσμος। Εδώ υφίσταται μια ιδιαίτερα λεπτή, μη υλική, διαδικασία μορφοποίησης, η οποία έχει στη χροιά της κάτι από την «άπιαστη» φύση, κάτι από την ορατή μα φευγαλέα και μαγική συνάμα αίσθηση ενός ονείρου।

Ουσιαστικά το Γετζιρά αντιστοιχεί στο πεδίο των δυνάμεων που είναι απαραίτητες για να συνταχθεί η Ύλη. Αυτό το πεδίο έχει διαμορφωτική ικανότητα.
Σε κάθε Σεφίρα του Δένδρου στο Γετζιρά αντιστοιχεί το όνομα ενός Αγγελικού τάγματος που πραγματοποιούν Θεϊκές Εντολές και συντελούν στη μορφοποιητική δημιουργία εκτελώντας ουσιαστικά τις εργασίες «καλουπώματος» που καθορίζει το σχέδιο που έχουν παραδώσει οι Αρχάγγελοι του Μπριά.
Θα μπορούσε να ειπωθεί πως το Μπριά αντιστοιχεί στις σκαλωσιές και τα καλούπια του οικοδομήματος όπου ακόμη, όμως, δεν πρόκειται να χτιστεί.
Δ) Ο Κόσμος του Ασιά:
Πάνω στο καλούπι που σχηματίζουν τα Αγγελικά τάγματα, υλοποιείται, χτίζεται στη συνέχεια η υλική υπόσταση που αντιστοιχεί στον πλέον συμπυκνωμένο και μορφοποιημένο των Κόσμων, το Ασιά ή αλλιώς τον Υλικό Κόσμο। Στον κόσμο αυτό, σε κάθε Σεφίρα, αποδίδεται ένα εγκόσμιο κέντρο όπως είναι οι πλανήτες του πλανητικού μας συστήματος ή τα ενεργειακά κέντρα του ανθρώπου (τα τσάκρα)।


Στο Ασιά το οικοδόμημα έχει πλέον χτιστεί και υλοποιηθεί ως απτή μορφή.
Έχει μεγάλη σημασία να τονισθεί πως, η διαδοχή αυτών των Κόσμων δεν έχει καμία χωροχρονική υπόσταση ούτε και κάνει τον ένα Κόσμο ανώτερης αξίας από τον άλλο. Είναι σημαντικό ότι για κάθε τι υπαρκτό, όλοι οι κόσμοι εκφύονται ταυτόχρονα, είναι ισάξιοι και όλοι μαζί συντελούν στο τελικό αποτέλεσμα της εκδήλωσης. Ο διαχωρισμός τους γίνεται για μεγαλύτερη ευκολία μελέτης και αντίληψης των γνώσεων που περικλείουν.




















Οι Τρεις Δρόμοι
Υπάρχουν τρεις βασικοί Εξελικτικοί Δρόμοι για να κινηθεί κανείς από τη βάση του Δένδρου της Ζωής που είναι το Μαλκούτ προς το Κέτερ, με στόχο την επιστροφή τελικά στην Πρωταρχική Μονάδα. Δηλαδή τη Διεύρυνση της Συνείδησης, σε όσο το δυνατόν πιο κοντινή έκφραση σε αυτή του Κέτερ. Αυτοί οι εξελικτικοί δρόμοι είναι, της Μεσαίας Στήλης, της Αστραπής και του Φιδιού.
Στο Δρόμο του Φιδιού, που βαδίζει το σύνολο της ανθρωπότητας, η εμπειρία κατασταλάζει και αφομοιώνεται καθώς περνάει κανείς, ανοδικά, από κάθε Σεφίρα και Ατραπό. Είναι ένας αργός, ασφαλής και μακρύς τρόπος εξέλιξης γεμάτος από πλούσιες εμπειρίες.
Οι αποκρυφιστές, ακολουθούν έναν πιο σύντομο δρόμο ανόδου, αυτόν της Αστραπής, που βασίζεται στη δυαδικότητα και ισορροπία των πλαϊνών στηλών. Ενώ η Αστραπή ξεκινά από το Κέτερ προς το Μαλκούτ στην εκδήλωσή της, η άνοδός της στην εξελικτική διαδικασία του ανθρώπου έχει τη διαδρομή από το Μαλκούτ προς το Κέτερ, παραλείποντας κάποιες από τις Ατραπούς, ως δευτερεύουσες. Είναι μια διαδρομή που χρειάζεται ένας διαρκής συνειδησιακός έλεγχος για τις κατακτηθείσες εμπειρίες ώστε να αποφευχθεί η ανισορροπία.
Τέλος, υπάρχει ο τρίτος Δρόμος ανόδου, αυτός που επιλέγουν οι μυστικιστές, οι αναχωρητές από τα εγκόσμια και οι απόλυτα αφοσιωμένοι στην πνευματική τους εξέλιξη. Είναι ο Δρόμος της Μεσαίας Στήλης, είναι πιο σύντομος από τους δύο άλλους και αποκλείει έναν μεγάλο αριθμό εμπειριών και ατραπών, επιταχύνοντας τη διαδρομή ενώνοντας απευθείας το Πνεύμα με την Ύλη. Η πορεία του είναι ευθύγραμμα ανοδική ή αλλιώς αυτό που οι ανατολικοί ονομάζουν το ανέβασμα της Κουνταλίνη και διαπερνά μόνο τις Σφαίρες Μαλκούτ, Γεσούντ, Τίφαρετ, Ντάατ και Κέτερ. Είναι μια σκληρή διαδρομή απόλυτης αφοσίωσης που περικλείει κάποιος κινδύνους εάν δεν υπάρξει η ουσιαστική συνειδησιακή κατάκτηση και ισορροπία σε κάθε στάδιο ανόδου.




















Χρήση της Καββάλα
Επειδή οι απλές σκέψεις δεν αρκούν για να εξελιχθούμε συνειδησιακά σε ανώτερο πνευματικό επίπεδο, πρέπει καθημερινά να εξυψώνουμε και το επίπεδο των σκέψεών μας, των συναισθημάτων μας αλλά και των πράξεών μας στον ανάλογο βαθμό.
Ο Καββαλιστής, μπορεί να μετουσιώσει τον άγνωστο, ατελή εαυτό του, σε μια φωτεινή Ανώτερη Ύπαρξη. Κάθε διαλογιστική του εμπειρία τον οδηγεί στην αντιστοίχισή της πάνω στο Δέντρο της Ζωής, σαν μια βάση ενός μαγικού αλφάβητου, που οδηγεί στη συνολική γνώση και την εμπειρία της αυτοανακάλυψής του.
Δηλαδή, η Καββάλα είναι ένας χάρτης πλοήγησης τόσο στην υποκειμενική εμπειρία της εξερεύνησης του Εαυτού, όσο και της αναζήτησης της Γνώσης του Κόσμου που, με κατάλληλη χρήση, μπορεί να προφυλάξει από τους κινδύνους της πλάνης και του αποπροσανατολισμού. Αυτό καθιστά το Δένδρο της Ζωής ένα ζωντανό, δυναμικό, διαλεκτικό, σύμβολο διαρκώς εμπλουτιζόμενο και εξελισσόμενο.
Υποστηρίζεται ότι η πραγματική Καββάλα δεν αποτελεί ένα σύστημα από παγιωμένες, αμετάβλητες ιδέες, εκφράσεις και ορολογίες αλλά από αφηρημένες έννοιες και αρχέτυπα, που σε ορισμένο χρόνο και χώρο υλοποιούνται και εκφράζονται σύμφωνα με την ορολογία, τον πολιτισμό και την κατανόηση της εποχής. Μπορεί να παρομοιαστεί με ποτάμι που οι όχθες του παραμένουν σχετικά σταθερές, αλλά τα νερά του ποτέ δεν μένουν τα ίδια. Η σημερινή Καββάλα δεν είναι ίδια με αυτήν των περασμένων αιώνων, απλά γιατί η ανθρωπότητα δεν είναι η ίδια. Αυτό θα συνεχίζεται διαρκώς, διότι παραμένει ανοιχτή στην επεξεργασία και τη συνεισφορά κάθε σοβαρού ερευνητή, εφόσον δεν έχει αποκρυσταλλωμένη μορφή. Αυτή ακριβώς η ιδιότητα την έκανε και πηγή όλης της Δυτικής Μυστηριακής Παράδοσης.
Ο Καββαλιστής, είναι επομένως σε θέση να εργαστεί με διπλό τρόπο με το Δένδρο της Ζωής. Αφενός, μελετώντας και ταξινομώντας διαρκώς, οπότε επεκτείνει την επικράτεια της Συνείδησής του. Αφετέρου, εντοπίζοντας τις αιτίες που κρύβονται πίσω από τα φαινόμενα, οδηγούμενος στην πιο εξελιγμένη-ανώτερη ύπαρξή του, πάντα μέσα από εξισορροπητικές κινήσεις.
Το Δένδρο της Ζωής είναι λοιπόν ένας χάρτης του Εαυτού και του Κόσμου. Είναι ένα εργαλείο που ταξινομεί τη γνώση και την εμπλουτίζει, διαρκώς προσαρμόζεται σε κάθε εποχή με έναν διαλεκτικό τρόπο και είναι σε θέση να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή νέας γνώσης και εμπειρίας.
Αυτά μάλλον είναι κάποια από τα χαρακτηριστικά στα οποία αναφέρονται οι Σοφοί όταν λένε ότι το Δένδρο της Ζωής είναι ένα ζωντανό σύμβολο! Ένα λειτουργικό σύμβολο που κυριολεκτικά οδηγεί στην πνευματική αναγέννηση του ανθρώπου και το οποίο συμβάλει καταλυτικά στην επιτάχυνση της συλλογικής Εξέλιξης του πλανήτη Γη.
Σημειώσεις.

1 Η μυστική Καββάλα, Dion Fortune, εκδ. Ιάμβλιχος, Αθήνα ΚΕΦ 3 §1.
2 Η μυστική Καββάλα, Dion Fortune, εκδ. Ιάμβλιχος, Αθήνα ΚΕΦ 3 §15.
3 Η Καββάλα και τα σύμβολα της, Israel Regardie, εκδ. Ιάμβλιχος, Αθήνα σελίδα 122.
4 Φωτεινά μονοπάτια, Φιλοσοφικός σύλλογος Ιάμβλιχος, Η Καββάλα μέσα από τον θρύλο και την ιστορία. εκδ. Ιάμβλιχος, Αθήνα.
5 Η Μυστική Καββάλα, Dion Fortune, εκδ. Ιάμβλιχος, Αθήνα. ΚΕΦ 5 §8.
6 Η Καββάλα και τα σύμβολά της, Israel Regardie, εκδ. Ιάμβλιχος, Αθήνα.

Πηγή e-zine.gr