Τελικά αυτό που έγινε εχθές , σήμερα φαίνεται οτι ήταν απόλυτα προκαθορισμένο αλλά πριν γίνει φάνταζε τυχαίο και αυτό συμβαίνει λόγο της αδυναμίας μας να συλλάβουμε το παρόν σε όλες του τις διαστάσεις .Δημιουργώντας συνείδηση μέσα απο την εμπειρία φέρνουμε το παρελθόν στο μέλλον κάθε φορά σε διαφορετικό χρόνο και χώρο και αυτο ειναι λάθος , οτι έγινε θα ξαναγίνει γιατι υπολογίζουμε το αύριο με βάση το χθες αυτος ειναι ο μοιραίος μηχανισμός της ανθρώπινης άγνοιας . Στην πραγματικότητα ολη η γνώση και η πληροφορία  βρίσκονται στο απόλυτο τώρα αλλα κανείς δεν ζει εδώ για να την συλλαβή ..

Συνεπώς αυτή η αίσθηση του χρόνου υπάρχει για τον άνθρωπο για να τον προστατεύει απο την αδυναμία του να προβλέψει το αύριο  , στον απόλυτο χρόνο όμως η συνείδηση δεν ειναι αποτέλεσμα εμπειρίας αλλα έχει τις ιδιότητες της θεϊκής της προέλευσης .Ειναι η δυνατότητα αυτη της συνείδησης που κάνει τα πράγματα να συμβαίνουν κατά βούληση , όταν ο χρόνος πάψει να υπάρχει ο άνθρωπος είναι δυνατόν να πετύχει έργα θαυμαστά , τότε ίσως πάψει να είναι σίγουρος για όσα δεν γνωρίζει.